H έκθεση “Τάκης Κατσουλίδης, το σχέδιο του γράμματος”… στο σπίτι της

Η έκθεση «Τάκης Κατσουλίδης, το σχέδιο του γράμματος», που παρουσιάστηκε το 2010 στο Μουσείο Μπενάκη, μεταφέρεται στη Μεσσήνη, στο Μουσείο Χαρακτικής «Τάκης Κατσουλίδης».
Η έκθεση εξετάζει την πορεία 50 χρόνων του καταξιωμένου Έλληνα καλλιτέχνη, ερευνητή, σχεδιαστή και δασκάλου της τυπογραφίας μέσα από το έργο του. Από το δελτίο τύπου που είχαμε λάβει πριν από δύο περίπου χρόνια αντιγράφουμε: «Πρόκειται για μια έκθεση με ειδικό αλλά και γενικό ενδιαφέρον, με ενδιαφέρουσες εικόνες που προκύπτουν μέσα από δεκάδες συνδυασμούς σχημάτων, μεγεθών, όγκων και στιλ. Πώς το κάθε γράμμα συμπεριφέρεται με το πριν και το μετά του στο σχηματισμό λέξεων; Πώς τα γράμματα δονούν και δονούνται; Γιατί οι λέξεις είναι γέφυρες; Γιατί η γραφή είναι η εικονογράφηση της γλώσσας και πατρίδα είναι η γλώσσα;»

Τα εγκαίνια της έκθεσης στη Μεσσήνη θα γίνουν το Σάββατο 31 Μαρτίου, στις 8 μ.μ.
Θα προλογίσει ο σχεδιαστής, μέλος της Alliance Graphic International, Δημήτρης Αρβανίτης.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 20 Μαΐου.

To Μουσείο Χαρακτικής Τάσος Κατσουλίδης στη Μεσήνη

Στιγμιότυπο από την έκθεση του Μουσείου Μπενάκη

πηγή: 

H Google τιμά τον εμπνευστή του “less is more” Mies van der Rohe

Ο Ludwig Mies van der Rohe ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας, σχεδιαστής και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στο Άαχεν (όπου σήμερα υπάρχει εξαιρετικό τεχνικό πανεπιστήμιο, συνεχίζοντας την παράδοσή του) και πέθανε στο Σικάγο. Σύμφωνα με το σχετικό λίμα λήμμα της wikipedia θεωρείται από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, δίπλα στον Le Corbusier και στον Walter Gropius. Επιδίωξε μια λογική προσέγγιση που θα καθοδηγούσε τη δημιουργική διαδικασία του αρχιτεκτονικού σχεδίου, και είναι γνωστός για τη χρήση των αφορισμών «το λιγότερο είναι περισσότερο» και «ο Θεός είναι στις λεπτομέρειες».
Εργάστηκε από το 1905 στο Βερολίνο ως σχεδιαστής επίπλων στο πλευρό του Bruno Paul και από το 1908 άρχισε την αρχιτεκτονική του σταδιοδρομία ως μαθητευόμενος στο τεχνικό γραφείο του Peter Behrens. Με την κατασκευή ενός πολυώροφου κτιρίου με επένδυση γυαλιού στο Βερολίνο ξεκινάει τη λεγόμενη Αρχιτεκτονική “skin and bones”. Από το 1930 έως το 1933 διευθύνει τη σχολή Bauhaus, την οποία και μεταφέρει από το Dessau στο Βερολίνο, σε μια (αποτυχημένη τελικά) προσπάθεια να την κρατήσει ανοιχτή. Το 1938 μεταναστεύει στην Αμερική, γίνεται διευθυντής του Illinois Institute of Technology στο Σικάγο και κατασκευάζει εντυπωσιακά οικοδομήματα. Στα χρόνια 1965-68 επανέρχεται στη Γερμανία και σχεδιάζει την Εθνική Πινακοθήκη στο Βερολίνο (Nationagalerie Berlin).

Σχεδίασε επίσης σύγχρονα κομμάτια επίπλων χρησιμοποιώντας τις νέες βιομηχανικές τεχνολογίες. Τα έπιπλά του είναι γνωστά για τη λεπτή χειροτεχνία, ένα μίγμα των παραδοσιακών πολυτελών υφασμάτων όπως το δέρμα σε συνδυασμό με τα σύγχρονα πλαίσια χρωμίου, καθώς και έναν ευδιάκριτο χωρισμό της ενισχυτικής δομής και των υποστηριγμένων επιφανειών. Προκειμένου να ενισχύσουν το συναίσθημα της ελαφρότητας που δημιουργείται από τα λεπτά δομικά πλαίσια χρησιμοποιούσαν προεξέχουσες κυρτές δοκούς. Οι μεταλλικές καρέκλες του Mies van der Rohe από ατσάλινο σωλήνα και χειροποίητο ψαθωτό ή δερμάτινο κάθισμα ακολουθούν με τις απλούστερες γραμμές το σχήμα του καθιστού ανθρώπινου σώματος. Η μινιμαλιστική σχεδιαστική αντίληψη του Mies τον οδήγησαν σε μερικά από τα πιο λιτά έπιπλα όπως το κάθισμα για το Γερμανικό περίπτερο στην έκθεση της Βαρκελώνης. Σχεδίασε ακόμα και τα πρώτα πλαστικά καθίσματα, με βάση το ανθρώπινο σώμα, αντίστοιχα των οποίων βρήκαν στην παραγωγή μετά τον πόλεμο και βέβαια μαζικά στις μέρες μας δείχνοντας έτσι την διορατικότητά του.

Θέλοντας να τιμήσει το ταλέντο και την επιρροή του Mies van der Rohe, το Google αφιέρωσε σήμερα, ημέρα (των 126ων) γενεθλίων του μεγάλου σχεδιαστή το λογότυπο της πρώτης του σελίδας.

Ο σημερινός λογότυπος της Google (27/3/2012)

Πολυθρόνες για το γερμανικό περίπτερο στην έκθεση της Βαρκελώνης

Neue Nationalgalerie Berlin

πηγή:

Διαφήμιση, αφαίρεση και… Lego

H γερμανική διαφημιστική Jung von Matt έχοντας ως πελάτη της τη γνωστή εταιρεία Lego επέλεξε να δημιουργήσει μια έντυπη διαφημιστική καμπάνια, που στηρίζεται στην αξία της αφαίρεσης. Το μόνο που χρειάστηκε να κάνουν είναι να παρουσιάσουν μινιμαλιστικές απεικονίσεις μερικών από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων (φυσικά με τη χρήση των γνωστών τούβλων). Το σύνολο ολοκληρώνεται με το λογότυπο της Lego και τη λέξη “imagine” (φανταστείτε).

Χωρίς να σας δώσουμε κανένα στοιχείο μπορείτε να μαντέψετε ποιοι απεικονίζονται σε κάθε εικόνα;

 

πηγή:

H ανακύκλωση ενός εκ των ιστορικότερων ελληνικών λογοτύπων

Πολλές γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν και βίωσαν τα σχολικά τους χρόνια, παρέα με την κουκουβάγια του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ). Το έμβλημα της θεάς Αθηνάς, το σύμβολο της σοφίας, σχεδιασμένο (από ποιον άραγε παλαιό “μακετίστα”;) σε συνδυασμό με τα τέσσερα αρχικά γράμματα που συνέθεταν το όνομα του οργανισμού σε τετράγωνη παράταξη σημάδεψαν για πολλές δεκαετίες όλα τα σχολικά βιβλία.
Αυτό μέχρι τώρα. Γιατί από εδώ και στο εξής, τα πράγματα αλλάζουν. Με την κατάργηση του ΟΕΔΒ και τη μεταφορά των υπηρεσιών του στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων ‐ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ o λογότυπος που γνωρίζαμε, δεν μπαίνει απλά στη σύνταξή, αλλά… ανακυκλώνεται και γίνεται μέρος του νέου λογοτύπου, του διάδοχου οργανισμού. Μπαίνει μάλιστα με προοπτική, χρώμα και σε συνδυασμό με σχέδιο του μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Τρανό δείγμα της γνώσης και του σεβασμού του επίσημου κράτους (όπως αυτό εκφράζεται από τους φορείς του) στην ιστορία και την αξία της ελληνικής οπτικής επικοινωνίας.

O λογότυπος του Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικού Βιβλίου είναι ένα από τα ιστορικότερα και χαρακτηριστικότερα παραδείγματα της ελληνικής γραφιστικής παραγωγής

O νέος λογότυπος εμπεριέχει τον παλιό, πολλά χρώματα, καθώς και σχέδιο του μηχανισμού των Αντικυθήρων. Κι όλα αυτά... σε προοπτική!

Η επίσημη απόφαση για τη χρήση του νέου λογοτύπου, έχει ημερομηνία από τον περασμένο Μάϊο

πηγή: 

Οι πιο δημιουργικές επαγγελματικές κάρτες

Ανεξαρτήτως με το αν έχεις τη δική σου επιχείρηση ή δουλεύεις για κάποιον, πάντα χρειάζεσαι μία επαγγελματική κάρτα. Θέλεις οι άνθρωποι να θυμούνται ποιος είσαι και να μπορούν να έρθουσν σε επαφή μαζί σου αν χρειαστεί. Κάποιοι κάνουν πραγματικά πολύ δημιουργικές και μοναδικές κάρτες, που ειλικρινά, και να ήθελες να τις ξεχάσεις δε θα μπορούσες!

16. Η κάρτα ιστοσελίδα

15. Ο επισκευαστής πιάνου

14. Επαγγελματική κάρτα Web 2.0 

 13. Επιπλοποιείο

  12. Κομμωτής

 11. Δημιουργική Φωτογραφία

10. Website Development concept

9. Κάρτα εκφωνητή ραδιοφώνου

8. Τα μηχανήματα του μηχανολόγου μηχανικού

7. Κάρτα δικηγόρου διαζυγίων

 6. Σύμβουλος γάμου

 5. Τα εργαλεία του κλεδαρά

4. Φαγώσιμη κάρτα (κυνηγού κεφαλιών)

3. Εξασκήσου με έναν προσωπικό εκπαιδευτή 

2. Συστημένος από την Google 

1. Κάλεσε τον οδοντογιατρό και ξεφορτώσου την κουφάλα! 

Branding of Thessaloniki: Our design approach

Ποιά πόλη: Θεσσαλονίκη. Μια πόλη–μωσαϊκό. Οι ψηφίδες της είναι φυλές, κουλτούρες, μουσικές, ιστορίες, είναι οι άνθρωποι. Είναι οικήματα, τείχη, δρόμοι, προβλήτες. Είναι γεγονότα, συναλλαγές, πολιτική, τέχνη.
Είναι ποντοπόρα πλοία, ιστιοπλοϊκά, οκτάκωποι, ψαράδικα.
Είναι εδέσματα, καφέδες, κρασιά, αποστάγματα. Όλα ψηφίδες.

Πολύχρωμα, ακανόνιστα, ασήμαντα θραύσματα της ιστορίας και της τύχης, που κινούνται και ανασυντίθενται πάνω στην αμμοδόχο της Θεσσαλονίκης και σχηματίζουν κάθε φορά μια νέα εικόνα στα μάτια του επισκέπτη.

Η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ποτέ ένα άψογο τραπέζι για δείπνο τεσσάρων πιάτων με τρία κρασιά, γκράπες και λικέρ. ‘Ηταν και είναι στρωμένη για μεζέδες και ατέλειωτες ώρες ζωηρής κουβέντας.

Πουθενά στη Θεσσαλονίκη τα κτίρια δεν εκμηδενίζουν τους ανθρώπους. Πηγαίνετε μια βόλτα στην πιάτσα ντελα Σινιορία, στη Σανζελυζέ, ακόμα και στο Μάιλ του Εδιμβούργου και οι άνθρωποι γίνονται κομπάρσοι στις σκιές των αρχιτεκτονημάτων. Εδώ, ο Λευκός Πύργος χωράει ολόκληρος στο δεύτερο πλάνο της αναμνηστικής φωτογραφίας μιας παρέας.

Στριμώχνονται στα μαγαζιά μπροστά στη θάλασσα, στις μικρές, περίκλειστες πλατείες και στα στενά, βαδίζουν στη προκυμαία, γεμίζουν τα πεζοδρόμια και τα γήπεδα – παντού άνθρωποι που θέλουν να βγούν στην πόλη, να είναι εκεί. Δεν δίνουν σημασία στο περιβάλλον, δεν ξέρουν το νόημα των ονομάτων στους δρόμους, θέλουν απλώς να είναι εκεί, μαζί, στην πόλη τους.

Αυτή η πόλη δεν έχει ένα παγκόσμια γνωστό μνημείο, ένα πασίγνωστο πανεπιστήμιο, ένα ανίκητο ήρωα, μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Δεν έχει ένα τέλειο πρόσωπο, το σώμα της δεν ακολουθεί τον κανόνα του Πραξιτέλη. Ο πλούτος της δεν είναι ένα σπάνιο αντικείμενο πάνω σε βάθρο αλλά ένα βαρυφορτωμένο σεντούκι όπου αποθησαυρίζει τις ιστορίες δύο χιλιάδων τριακοσίων χρόνων. Η Θεσσαλονίκη τα έχει όλα στην ανθρώπινη, καθημερινή κλίμακα και το χαίρεται, όπως το χαίρονται και οι καλεσμένοι της. Και γι αυτό αγαπιέται.

Αυτή την αντίληψη για την πόλη απεικονίζει το σήμα της.
Αυτό το σήμα γι αυτή την πόλη.

Με πρώτη ύλη τις σύγχρονες ψηφίδες -ρόμβους και κύκλους- αναπαριστάται το μήνυμα που στέλνει ήδη και θα συνεχίσει να στέλνει στους επισκέπτες της η Θεσσαλονίκη.

Η σύνθεση δεν είναι συμπαγής, το σχήμα της καρδιάς προκύπτει από την κίνηση, την πύκνωση και την αραίωση των ψηφίδων: από μέσα προς τα έξω, από έξω προς τα μέσα –και οι δύο κατευθύνσεις είναι ανοιχτές, όπως και η πόλη.

Τα χρώματα δείχνουν την ποικιλότητα ανθρώπων και οικοδομημάτων, παρά τον αριθμό τους όμως λειτουργούν ζευγαρωτά –ώχρες/ γαλάζια, θερμά/ψυχρά, στεριά/θάλασσα, πολιτισμός/φύση, πάθος/νηνεμία.

Τα σχήματα, τα μεγέθη και τα χρώματα των ψηφίδων μαζί με την κίνηση που τις πολλαπλασιάζει οπτικοποιούν τις ιστορίες της πόλης, η καρδιά που σχηματίζουν εικονίζει την υπόσχεση και την αλήθεια της. Αυτήν την αλήθεια υπογραμμίζει και ο χαρακτήρας της γραφής.

Ευπρόσιτος, συγκρατημένος σε δηλώσεις βάρους/κύρους ή ελαφρότητας/κομψότητας, μαύρος -σχεδόν τεκμηριωτικός, ο τρόπος γραφής της Θεσσαλονίκης θα μπορούσε να είναι τίτλος σε ενημερωτική έκδοση. Mε την ίδια λιτότητα και αυτοπεποίθηση είναι γραμμένο και το μήνυμα-ταυτότητα της πόλης: many stories, one heart. Προφέρεται απλά και από καρδιάς!

Η συνολική εικόνα του σήματος της πόλης μεταδίδει χαρά, είναι πληθωρική, ακόμα και η έκκεντρη θέση της καρδιάς συμβάλλει στην εξωστρέφειά του. Έχει χαρακτηριστικά εταιρικού σήματος, αλλά η προσωπικότητα του δείχνει σαφώς προτίμηση στις εκδηλώσεις, τη γιορτή, την καλόκαρδη ελαφρότητα.

Παλιές ελληνικές διαφημιστικές αφίσες

Διαφημίσεις από μια άλλη εποχή χωρίς τηλεόραση, τότε που οι καταχωρήσεις στα έντυπα αλλά και οι αφίσες σαν αυτές που παρουσιάζουμε ήταν το σημαντικότερο μέσο προβολής. Κάποια από τα διαφημιζόμενα προϊόντα δεν υπάρχουν ενώ άλλα αναφέρονται σε πολύ γνωστές φίρμες. Οι παλιοι σίγουρα θα θυμούνται κάποια από αυτά!

πηγή

(Απ)αισιοδοξία

"Ποιος είναι άραγε καταλληλότερος να εμπνεύσει αισιοδοξία από εμάς τους ίδιους; Ας γίνουμε graphic designers και φορείς ενός αισιόδοξου μηνύματος για μια μέρα". 

Αυτά διαβάζω στο σάιτ Parallaxi (όπου μπορείς να ψηφίσεις αυτήν που σου άρεσε περισσότερο), που συνεχίζει: "Είναι ένας διαγωνισμός που διοργανώνεται στο πλαίσιο των δράσεων της Parallaxi, της ομάδας Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς και του Goethe Institut Θεσσαλονίκης με το γενικό τίτλο Made in Thessaloniki. Βραβείο: Μια υποτροφία αξίας 5.000 € σε προπτυχιακά ή μεταπτυχικά- (επιλογής του νικητή-προγράμματα σπουδών στον ΑΚΤΟ."

Απ' τις 59 αφίσες, εγώ επέλεξα αυτές που μου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση, και σας τις παρουσιάζω... 

 




































πηγή: lifo.gr